سفیر الحب

رویِ ماهتُ ندیدم ، خیلی می خوامت می دونی

کوی دیدارت نشستم ،  بلبلِ شیرین زبونـــی

مونده ام در انتظارت ، تویِ این غربتِ و تنــها

اون همه بارون و برفت ، چی شده خوابیده دلها

با تمامِ دوریم رو ، دلمُ صدا نمــــــــــــودی

تا که نزدیکت رسیدم ، ندیدم از تو سرودی

هر چه پوشیدم خطایت ، بدترش آماده کردی

جا تو اسرارم نمونده ، تویِ  دیدارم چه سردی

فک نکن هیچی نگفتم ، می خونم دردِ دلت رو

جایِ پایم نیست اونجا ، می چینم برگ گلت رو

حرف آخر رو که گفتم ، من و دیگه نمی بینی

عسلِ پوشیده بر لب ، تو یه اشکِ نازنینـــــی

وقتی که قدت کشیده ، همه چیزا رو می فهمی

تو به دیدارم می آیی ، نه برایِ ارث و سهمی

30/04/1391 مشهد مقدس